Zastanawialiście się kiedyś, jak brzmiałyby kompozycje stworzone przez wielkich mistrzów z myślą o dzieciach? Niewielu było artystów zdolnych do przyozdobienia swoim wyrafinowanym stylem kompozytorskim melodii stosunkowo prostych, przeznaczonych właśnie dla najmłodszych wykonawców. Tak rzadko przecież napotykamy na utwór, który jest wielkim i popularnym dziełem, a jednocześnie tak prostym, że nawet początkujący potrafią go wykonywać. Jednym ze znakomitych przykładów takich dzieł jest cykl miniatur fortepianowych o nazwie Przygody Iwana, autorstwa Arama Khachaturiana.

Khachaturian to kompozytor pochodzenia ormiańskiego, urodzony w roku 1903, w dzisiejszej stolicy Gruzji – Tbilisi. W roku 1921 przenosi się do Moskwy, by tam rozpocząć studia muzyczne (jednocześnie uczy się także biologii). Wkrótce mężczyzna staje się jednym z najpopularniejszych kompozytorów Związku Radzieckiego, jednak w przeciwieństwie do innych kompozytorów, cenzurowanych wówczas przez socjalistyczne władze, Khachaturian jest zafascynowany ideą komunizmu. Sam o sobie pisze, iż Rewolucja Październikowa całkowicie zmieniła jego życie, a gdyby kiedykolwiek udało mu się zostać poważnym artystą, to jego dorobek artystyczny i twórczość przynależeć będą do ludu oraz władzy sowieckiej. 

Ta jednak nie zawsze była przychylna jego kompozycjom, czego przykładem jest oskarżenie Khachaturiana o burżuazyjne tendencje słyszalne w jego muzyce. Mimo to, 10 lat poźniej oskarżenie to zostaje wycofane, a Ormianin wciąż tworzy coraz to nowe, genialne utwory.

Jak wspomniane zostało na początku, dziś weźmiemy pod lupę Przygody Iwana, znane również jako Album Dziecięcy. Cykl utworów fortepianowych został opublikowany w 1948 roku, jednak można znaleźć informację o tym, iż pierwsza z dziesięciu miniatur została napisana już 22 lata wcześniej. Każda z dziesięciu melodii cyklu przedstawia inną historię z życia dziecka, którym kiedyś był każdy z nas – Iwan śpiewa, Iwan na przyjęciu, Iwan nie może wyjść dziś na spacer. W muzyce postarajmy się wysłyszeć nie tylko typową dla stylu kompozytora harmonię, ale także inspiracje melodiami ludowymi, do których Khachaturian zawsze przywiązywał wielką wagę: Dorastałem w środowisku pełnym muzyki ludowej […] radosne, jak i też smutne wydarzenia z życia ludzi, którym zawsze towarzyszyła muzyka, żywe dźwięki tańców i pieśni wykonywanych przez kapele ormiańskie, gruzińskie czy też azerskie – te doznania wryły się głęboko w moją pamięć, ukształtowały moje muzyczne myślenie...