Życie i twórczość Alfreda Schnittke balansowało między dwoma światami – rosyjskim i niemieckim. To kulturowe zderzenie Wschodu z Zachodem wywarło znaczny wpływ na jego muzykę.
Siergiej Rachmaninow – nazwisko znane przede wszystkim z urzekających koncertów fortepianowych, a także etiud i preludiów, przeznaczonych na ten sam instrument. Nic w tym dziwnego
Sofija Gubajdulina to urodzona w 1931 roku rosyjska kompozytorka znana z tworzenia nowatorskich dzieł oraz użycia typowych dla muzyki współczesnej technik kompozytorskich. Artystkę zalicza się do nurtu tzw. „nowej muzyki religijnej”. Jej twórczość od lat zachwyca słuchaczy wszelkiej awangardy. Dzisiejszy artykuł będzie poświęcony jednemu z najważniejszych dzieł Gubajduliny – Kwartetowi Smyczkowemu nr 4, przeznaczonemu do wykonania przez aż trzy kwartety jednocześnie!
rio fortepianowe to kameralna forma muzyczna, ale i zespół kameralny tworzony przez pianistę i w swojej tradycyjnej wersji skrzypce i wiolonczelę. Tria, które stały się obok kwartetów popularne w klasycyzmie, były nazywane damską muzyką salonową, gdyż najczęściej były pisane dla grywających na fortepianie dam, którym towarzyszyło dwóch kawalerów.
Święto Zakochanych skłania zwykle do rozmyślań na temat miłości oraz jej roli w życiu człowieka, zarówno jako czynnika będącego „siłą napędową”, jak i niejednokrotnie przynoszącego ból oraz rozczarowanie. To właśnie miłość towarzyszyła i towarzyszy twórcom do dnia dzisiejszego, inspiruje oraz wpływa na wyobraźnię artysty.
Historia muzyki kameralnej, rozpoczęta ponad trzy wieki temu, wciąż nie została ukończona. Zarówno dzisiejsi twórcy, jak i kompozytorzy ubiegłego wieku, nadzwyczaj chętnie obierają sobie kierunek kameralistyki w swojej twórczości. Dziś poznamy przykład kwintetu fortepianowego, którego premiera odbyła się stosunkowo nie aż tak dawno – w latach 40. poprzedniego stulecia.
Nasza dzisiejsza propozycja to jeden z najpiękniejszych koncertów fortepianowych. Koncert Czajkowskiego na fortepian b-moll to wspaniała propozycja na dzisiejszy mroźny dzień.
Jego 15 symfonii to perła i sedno jego całego dorobku, a on sam jest przez niektórych uznawany za najwybitniejszego symfonika XX wieku. Dymitr Szostakowicz, bo o nim to kompozytor obok którego trudno przejść obojętnie. Jedni go uwielbiają i są fanami jego oryginalności, wyrafinowanej ostrości i niekiedy brutalności brzmienia. Inni skreślają go jako nadwornego kompozytora sowieckiego reżimu, lub przynajmniej traktują go z rezerwą. Choć kompozytor bez wątpienia swoje za uszami miał, to sam jest w pewnym stopniu ofiarą tegoż reżimu, a w historii muzyki XX wieku bez wątpienia nie da się go pominąć.
,,Wyspa umarłych” to tytuł, w kulturze zespolony przede wszystkim ze słynnym obrazem Arnolda Böcklina. Jednak ów głośny obraz zyskał swoje echo muzyczne. Echo to obraz zawdzięcza Siergiejowi Rachmaninowowi, który to zainspirowany czarno – białą reprodukcją dzieła, postanowił napisać poemat symfoniczny o tym samym tytule.