W niedzielny wieczór wracamy potężnym uderzeniem instrumentów dętych blaszanych. Tak właśnie zaczyna się Don Quixote. Nie będzie to jednak XIX – wieczny balet – najpopularniejsze dzieło muzyczne o tym tytule, a poemat symfoniczny Eugeniusza Morawskiego – Dąbrowy, który dziś proponujemy.

Morawski to kompozytor, pedagog i malarz. Urodził 2 listopada 1876 w Warszawie, a zmarł 23 października 1948 także w stolicy. Większość słyszy o nim pewnie pierwszy raz i bez wątpienia jest to twórca za mało znany, jak na interesujący dorobek. Fakt jakim jest zapomnienie o Morawskim, bierze się pewnie stąd, że partytury 80 procent dzieł spłonęły niestety w Powstaniu Warszawskim.

Do tych, które ocalały zalicza się kilka ciekawych poematów symfonicznych. Jednym z nich jest właśnie Don Quixote powstały w 1909 roku. Tytuł zdradza oczywiście treść programową- nawiązującą do słynnego XVII wiecznego dzieła literackiego Cervantesa o hiszpańskim szlachcicu, który wyrusza w świat jako błędny rycerz.

Poemat trwa blisko 17 minut, jednak potrafi trzymać w napięciu cały ten czas i nieustannie zaskakiwać swoim rozmachem. Przez większość czasu trwania dzieła, wyeksponowana jest wspomniana na początku ,,blacha”, która musi wykazać się olbrzymim kunsztem. Pozostałe grupy nie pozostają również bezrobotne. Dynamizm i dramatyzm, jak i nieco bardziej liryczne nastroje Morawski wyraża za pomocą dźwięków naprawdę znakomicie.

Mamy nadzieję, że kompozycja Eugeniusza Morawskiego, w wykonaniu Sinfoni Varsovi pod batutą Moniki Wolińskiej – która pozwoliła twórczości tego kompozytora wyjść na światło dzienne – również Was zachwyci i zainteresuje. Do usłyszenia!