Ludwig van Beethoven jest typem kompozytora, o którym każdy przynajmniej raz w życiu usłyszał. Z pewnością jednak nie wszyscy mieli szansę posłuchać jego przepięknych kompozycji, a niektóre z nich pozostają nieznane nawet osobom, które z muzyką poważną obcują na co dzień. Takim właśnie dziełem jest “An die ferne Geliebte” z op.98. 

Szukając wiadomości o owym utworze, natkniemy się na informację, iż jest to cykl pieśni. Nie będzie to jednak do końca adekwatne sformułowanie – mimo, że dzieło złożone jest z sześciu relacjonujących ze sobą pieśni, to ostatnia z nich wiernie kopiuje fragment pieśni pierwszej. Tym sposobem utwory nie stanowią typowego cyklu, a zamknięty okrąg. Sam kompozytor nazywa tę formę “Liederkreis” – z niemieckiego okrąg pieśniowy. Jest to również swego rodzaju metafora – okrąg ma symbolizować pierścionek zaręczynowy, ponieważ sama tematyka dzieła krąży wokół tajemniczej ukochanej. Podmiot liryczny wyraża ogromną tęsknotę za kobietą, a z kontekstu możemy wysnuć wniosek, że nostalgia spowodowana jest śmiercią kochanki. Mężczyznę ogarnia wewnętrzna zgryzota, smutek i żal z powodu utraty miłości.

Nie ma ścisłości co do tego, z jakich powodów Beethoven napisał op.98. Wielu badaczy i historyków muzyki jest zdania, iż kompozycja ma ścisły związek z listem artysty, napisanym do “nieśmiertelnej ukochanej” w roku 1812 (na cztery lata przed skomponowaniem pieśni). Bliżej nieznany romans twórcy miałby skończyć się odejściem wybranki, a “An die ferne Geliebte” stanowiłoby osobiste requiem dedykowane jej duszy. Istnieje jednak inna teza, która głosi, że dzieło Beethovena miałoby być memoriałem dla zmarłej w styczniu 1816 roku żony księcia Lobkowitza, któremu kompozytor dedykował pieśni. Obie wersje wydarzeń wydają się być bardzo prawdopodobne, toteż nie wiemy, która z nich faktycznie się wydarzyła – może ani jedna, ani druga? 

Z tą nierozwiązaną do dziś zagadką Państwa zostawiamy, życząc przyjemnego odbioru!