Przypuszczalnie każda osoba zapytana o to czym zajmuje się kompozytor odpowie, że tworzeniem muzyki. Jednak niewielu ludzi ma świadomość tego, co właściwie kryje się za nazwą tego zawodu. Jednym z zadań twórcy jest orkiestracja.

Kiedy materiał dźwiękowy utworu jest już utrwalony na papierze (przeważnie w formie fortepianówki, czyli zapisu na fortepian), kompozytor musi określić jak wyobraża sobie brzmienie danej nuty, taktu czy frazy. Następnym krokiem jest wybranie odpowiedniego instrumentu lub kombinacji kilku w taki sposób, by uzyskać zamierzoną barwę. Konieczna jest przy tym doskonała znajomość ich charakterystyki brzmieniowej jak i uwzględnienie możliwości technicznych.

W nauce orkiestracji obok poznawania wypróbowanych sposobów łączenia instrumentów, bardzo ważną rolę odgrywa własne doświadczenie. Patrząc na muzykę klasyczną przez pryzmat tej dziedziny, należy wspomnieć o Nikołaju Rimskim-Korsakowie, często nazywanym geniuszem orkiestracji. W swoich utworach potrafił z niezwykłym wyczuciem korzystać z różnych orkiestrowych tekstur. Swoje ogromne doświadczenie na tym polu zawarł w podręczniku, który do dzisiaj jest używany przed adeptów sztuki kompozycji.

O niebywałym talencie Rimskiego-Korsakowa najlepiej świadczy jego muzyka. Idealnym wstępem do poznania jego twórczości orkiestrowej, będzie niezwykle efektowny fragment z opery Mlada, „Proces szlachty”, w którym należy zwrócić uwagę na szczególną rolę instrumentów dętych blaszanych. Następnie zachęcamy także do wysłuchania nieco dłuższej Uwertury z opery „Carska narzeczona”.

Życzymy muzycznej niedzieli!